بررسی اثرات جانبی آسپیرین بر ساختار و عملکرد آنزیم کاتالاز کبدی

سابقه و هدف: کاتالاز آنزیمی است که تجزیه ی h2o2 به آب و اکسیژن مولکولی را کاتالیز می کند. از سوی دیگر آسپیرین داروی بسیار مهمی است که توسط بسیاری از بیماران و در سطح جهانی استفاده می شود. اهمیت این آنزیم در دفاع آنتی اکسیدان بدن و ارتباط این آنزیم کبدی با بیماری هایی از قبیل دیابت موجب شد تا در این مطالعه تاثیر آسپیرین را که محل متابولیزه شدن آن مانند تمامی داروها در کبد می باشد بر عمل کرد و ساختار آنزیم کاتالاز کبدی مورد بررسی قرار گیرد. مواد و روش ها: به کمک تکنیک های طیف سنجی مرئی- ماوراء بنفش و فلوئورسانس در دو دمای 25 و 37 درجه سانتی گراد تغییرات در ساختار و عمل کرد کاتالاز مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: با استفاده از مطالعات کینتیکی و با توجه به نمودار و معادله ی میکاﺋیـلیس-منتن مقدار km آنزیم 40 میلی مولار اندازه گیری شد. نتایج به دست آمده از این مطالعه نشان داد که آسپیرین باعث ایجاد تغییر در فعالیت آنزیم نمی شود. هر چند افزودن آسپیرین باعث کاهش تدریجی در شدت نشر فلوﺋورسانس کاتالاز شد. علاوه بر آن با افزایش دما مقدار ثابت اتصال دارو به آنزیم کاهش یافت.  نتیجه گیری: کاهش مشاهده شده در نشر فلوئورسانس ذاتی کاتالاز در این مطالعه تحت تاثیر غلظت های افزایشی آسپیرین نشان داد که این دارو با باز کردن ساختار سه بعدی کاتالاز به عنوان یک خاموش کننده عمل می کند. هر چند که باز شدن ساختار آنزیم منجر به مهار فعالیت آن نشد